Bir zamanlar, yemyeşil bir ormanda, büyük bir gölün kenarında yaşayan küçük bir kurbağa vardı. Adı Zıpzıptı. Zıpzıp, günlerini gölde yüzerek, yaprakların üzerinde zıplayarak ve arkadaşlarıyla oyunlar oynayarak geçirirdi. Onun en büyük hayali, gökyüzüne yükselip uçabilmekti. Ama her ne kadar yüksek…
Bir zamanlar, büyük ve güzel bir şehirde Ece adında tatlı mı tatlı bir kız çocuğu yaşardı. Ece’nin en sevdiği şeylerden biri, en yakın dostu olan peluş oyuncak maymunu ile oynamaktı. O küçük maymunun adı Maymuncuktu. Maymuncuk, kahverengi tüylere sahip, büyük…
Bir varmış, bir yokmuş… Yaz mevsimi, doğanın en güzel zamanlarından biriydi. Güneş parlak ışıklarıyla toprağı ısıtırken, çiçekler rengârenk açmış, kuşlar cıvıldayarak dalların arasında dans ediyordu. Ormanda neşeli bir ağustos böceği yaşardı. Kocaman yeşil kanatları ve zarif ince bacaklarıyla, gün boyunca…
Bir varmış, bir yokmuş… Bir zamanlar, ormanın kenarında yaşayan bir keçi ve onun yedi küçük yavrusu varmış. Anne keçi yavrularını çok severmiş ve her zaman onları koruyup kollarmış. Bir gün, yiyecek bulmak için ormana gitmesi gerekmiş. Gitmeden önce yedi küçük…
Bir zamanlar yemyeşil, rengarenk çiçeklerle dolu büyülü bir ormanda, kocaman bir arı kovanı varmış. Bu kovanda yaşayan arılar, sabahın ilk ışıklarıyla uyanır, çiçeklerden bal toplamak için heyecanla yola koyulurlarmış. Hepsi çok çalışkan, hepsi çok mutluymuş. Ama bir arı varmış ki,…
Bir zamanlar güzel bir sahil kasabasında yaşayan küçük bir çocuk varmış; adı Deniz’miş. Deniz, denizi çok severmiş ve babasıyla birlikte balık tutmaya gitmek onun en sevdiği şeymiş. Bir sabah erkenden babasıyla birlikte küçük teknelerine binmişler ve açık denize doğru ilerlemişler.…
Bir zamanlar küçük, sevimli bir ormanda tavşan ailesi yaşarmış. Ailede Anne Tavşan, Baba Tavşan ve iki yavru tavşan, Ponpon ve Pamuk varmış. Bir gün güneş gökyüzünde parıldarken, Anne Tavşan tatlı tatlı seslenmiş: “Hava çok güzel çocuklar, bugün hep birlikte pikniğe…
Bir zamanlar yemyeşil otlarla kaplı güzel bir vadide küçük bir kuzu yaşarmış. Adı Pofudukmuş. O kadar tatlıymış ki herkes onu çok severmiş. Pofuduk her sabah erkenden uyanır, annesiyle birlikte yemyeşil otları yiyerek karnını doyurur, sonra da bütün gün arkadaşlarıyla oyun…
